Widziałem: "Witaj w klubie"

"Witaj w klubie", to opowieść o AIDS w czasach, kiedy bezwzględnie zabijało. Pozytywny wynik testu na HIV świadczył tylko o jednym: niedługo umrzesz, koniec, kropka. Nawet jeśli będziesz brał leki, choć te odwloką ten moment o kilka miesięcy, może kilka lat.
Teksański kowboj, Ron, jest stuprocentowym heterykiem, lubi palić, pić, lubi rodeo i zaliczanie kolejnych kobiet. Jest też homofobem, dlatego wiadomość o tym, że ma AIDS (nazywany zresztą wtedy "rakiem gejów") spada na niego jak grom z jasnego nieba. Razem z wyrokiem: został panu najwyżej miesiąc życia.
To czas kiedy do użytku w Stanach Zjednoczonych zostaje dopuszczony pierwszy lek mający spowolnić działanie wirusa - AZT. Toksyczny i trujący, ale choć na moment ratujący życie. Kiedy Ron go nie dostaje, postanawia zdobyć na własną rękę.
W tym czasie w innych krajach dostępne są już inne, znacznie skuteczniejsze leki, których jednak amerykańska FDA nie chce dopuścić do użytku. W ich poszukiwaniu, Ron trafia do Meksyku. I tam je zdobywa i postanawia na nich... zarobić.
Zakłada specjalny klub (wtedy zresztą takich klubów działało w Stanach kilka): ponieważ handel lekami niezatwierdzonymi przez FDA był karany, płaciło się za członkostwo w klubie, a leki - dostawało za darmo.
Ale jak tu znaleźć klientów? Tu pojawia się, poznana przez Rona w szpitalu postać Rayony (genialnie grana przez Jareda Leto). To trans, który jednego dnia potrafi zorganizować dwudziestu klientów.
Biznes zaczyna się kręcić, a prostacki Ron zaczyna ratować życie setkom ludzi.
Oczywiście nie podoba się to federalnym władzom, więc razem z ratowaniem życia przychodzi ciągła walka z lekarzami i bezdusznymi urzędnikami.
Rok temu na LGBT Film Festiwalu widziałem dokument "Miłość w czasach zarazy". Teraz w fabule "Witaj w klubie" potwierdza się sporo tez tego dokumentu. Amerykańska FDA w obliczu tysięcy umierających ludzi, zwlekała ile się da z zatwierdzaniem leków, które w innych krajach z powodzeniem ratowały chorych, zasłaniając się bezpieczeństwem. Ale czy umierający człowiek myśli o bezpieczeństwie w sytuacji kiedy pojawia się cień nadziei na przeżycie? Bezduszność amerykańskich urzędników w pierwszych latach epidemii AIDS była karygodna.
Ron do końca zostanie teksańskim kowbojem, ale i on się zmienia: jego GBT-fobia łagodnieje. On sam musi walczyć tak samo jak osoby nieheteroseksualne, którymi tyle lat gardził. I powoli pieniądze schodzą na dalszy plan.
Przeżył dużo dłużej, niż przewidywali mu to lekarze. Na sprowadzanych z zagranicy lekach. Zmarł w 1992 roku. A film - obowiązkowo do zobaczenia!

Pozdrowienia!
Wasz
M. Dyr.